Eén van de technieken die ik regelmatig inzet om mensen te helpen herstellen is hartcoherentie. Beter gezegd, ik gebruik een oefening die je helpt om hartcoherent te worden. Wat is dat, hartcoherentie? En hoe kun je het op de juiste manier inzetten?
De twee delen van het zenuwstelsel
Om dat uit te leggen moet ik je eerst wat vertellen over het zenuwstelsel. Dit bestaat uit twee delen. Het orthosymphatisch deel en het parasymphatisch deel. Het eerste is actief als je iets gaat doen, als je gaat presteren, of als je in een staat van alarm verkeerd. Zodra je een prikkel krijgt om actief te worden, gaat je hartslag omhoog, je ademhaling gaat sneller, je maakt adrenaline aan en je bloed gaat meer naar je spieren en je hersenen. Kortom, je bent klaar om wat te gaan doen.
Zodra je hierna gaat rusten, wordt je parasymphatisch zenuwstelsel actief. Dit betekent dat je weer gaat herstellen. Al je bloed gaat weer naar je organen, om te zuiveren om weer energie op te bouwen en om eventuele blessures weg te werken.
Stel je nu voor dat je honderd werknemers in je lichaam hebt die of in de orhtosymp fabriek werken (en dus energie opmaken om te kunnen denken of bewegen) of in de parasymp fabriek werken om weer op te bouwen. Als je maximaal aan het presteren bent, zijn ze alle 100 in je orthosymp fabriek. Je kunt dan sneller reageren, meer doen, scherper nadenken, alleen je maakt wel snel veel energie op. Hierna moet je dus ook weer herstellen. Maar als je hierna toch nog druk in je hoofd blijft, of onrustig in je lichaam, zitten er nog steeds een stuk of 40 werknemers in orthosymp, klaar om iets te gaan doen. je bent dan maar voor 60% aan het herstellen.
Hartcoherentie als meetmethode
Hier komt hartcoherentie om de hoek kijken. Het blijkt namelijk dat je hartslag een maatstaf is voor hoe goed je kunt schakelen tussen je orthosymphatisch en je parasymphatisch zenuwstelsel. Hoe meer je coherent bent, hoe beter je kunt herstellen, en ook hoe beter je kunt presteren.
Hartcoherentie betekent dat je hartritme regelmatig is. Normaal als je hartslag bijvoorbeeld 60 slagen per minuut is, slaat je hart dan weer om de 1,2 seconde dan weer om de 0,8 seconde. Je hartslag is continu aan het versnellen en vertragen, versnellen en vertragen. Als je goed in balans bent, zit er een heel sterke regelmaat in die versnelling en vertraging, deze is steeds gelijk. In de figuur zie je links een hartslag die zeer onregelmatig is, rechts zie je dezelfde hartslag tijdens de oefening die ik hieronder benoem.
Dit noemen we hartcoherent. En inmiddels weten we uit onderzoek dat als je deze hartcoherentie traint, lichaam en geest op alle vlakken beter gaan functioneren. Je hebt minder last van ziektes, je weerstand wordt hoger, je hebt minder (of zelfs geen) stress en je kunt beter presteren.
Logisch, want je herstel is veel beter op de momenten dat je moet herstellen (parasymphatisch) en je presteer beter als je moet presteren (orthosymphatisch).
Wordt zelf hartcoherent
De oefening die het sterkst werkt om hartcoherentie te bereiken bestaat uit 3 onderdelen. In mijn vorige blogpost had ik al de belangrijkste aangegeven; dankbaarheid. De andere twee delen zijn een ademhaling van 4 seconden in en 6 seconden uit en focus op het gebied rond je hart.
Ik heb deze oefening in 3 stappen uit gelegd opgenomen op mp3. In deze 3 mp3’s leer je de oefening op de juiste manier uit te voeren. Samen met het kleine e-boek van Dankbaarheid bied ik dit aan als pakket om te downloaden.
