In een vorig blog heb ik al aangegeven hoe verandering leidt tot weerstand in jezelf. In dit blog gaan we in op de weerstand van buiten.
Ik merk het elke keer weer bij cliënten. Zodra ze daadwerkelijk hun gedrag gaan veranderen en gaan leven zoals ze dat echt willen, ondervinden ze weerstand. Het grappige is dat ze vaak al eerste weerstand ondervinden van degene die ze naar mij verwezen heeft.
Er zijn twee redenen voor de weerstand. De eerste is het makkelijkst te begrijpen. Een van de problemen die veel van mijn cliënten aangegeven (of waarvoor ze zelfs verwezen worden) is dat ze te makkelijk overal ja op zeggen, ze zijn te meegaand. Gedurende het traject worden ze assertiever en komen ze meer voor hun eigen mening op. Wat betekent dat ze ook meer nee gaan zeggen tegen degene die ze verwezen heeft naar me. Of dat nou een collega is of (vaak zelfs) hun partner. En dat vindt die ander vaak niet zo leuk. Natuurlijk is het wel de bedoeling dat je assertiever wordt, maar dat moet niet ten koste gaan van hen. Het is niet de bedoeling dat je ook vaker tegen hen nee gaat zeggen!
Zodra jij meer ruimte voor jezelf in gaat nemen, betekent dat dat degenen die jouw ruimte vroeger innamen minder ruimte hebben. En zij gaan dan terugduwen. Naarmate jij meer assertief wordt zul je hier steeds minder last van hebben. Zodra mensen merken dat je je niet om laat duwen, niet omdat je terug duwt, maar omdat je gewoon zo stevig staat, stoppen ze vanzelf met proberen.
Overigens, zul je van de mensen die alleen hun eigen ruimte innemen en niet over jouw grenzen heen gaan ook geen weerstand ondervinden.
Goedbedoelde weerstand
Daarnaast is er nog een andere weerstand.
Deze weerstand zul je ondervinden zodra je echt voor je eigen dromen gaat. Zodra je er vol voor gaat om je dromen uit te laten komen.
Dit is de weerstand in de vorm van ‘goedbedoelde’ vragen en opmerkingen om je te beschermen:
- Zou je het nou wel doen?
- Denk je wel aan je zekerheid?
- Dat kun je toch helemaal niet?
- Dat is niet mogelijk in Nederland!
- Daar zit niemand op te wachten.
- Ben je daar niet te oud/jong voor?
Iedereen die ooit iets gedaan heeft wat anders is dan anderen gewend zijn kent deze weerstand. En ik vind het heel jammer dat deze weerstand bestaat.
Als jij iets doet dat buiten de gebaande paden ligt, doe je iets wat anderen misschien ook willen, maar niet durven. Ze vinden het eng of moeilijk om uit hun comfort zone te stappen en blijven dus maar doen wat iedereen gewend is. En zodra jij dit wel doet, projecteren ze hun eigen gevoelens op jou.
Vanuit hun eigen angsten willen ze jou beschermen, vanuit een positieve intentie proberen ze je tegen te houden, komen ze met argumenten waarom het onmogelijk is.
Laat je hierdoor niet beïnvloeden! Besef dat dit alleen maar hun angsten zijn en dus zeker niet waar hoeft te zijn. Blijf in jezelf geloven en laat al die valse overtuigingen los en ga voor je dromen! Bedenk:
Als je geen weerstand ondervindt, ben je nog niet aan het veranderen.
De oplossing voor elke discussie over of je het nou wel zou moeten doen zit in deze vraag: “Stel je nou eens voor dat het wel zou lukken?”
Laat ze dromen. Als we weer allemaal gaan geloven in onze dromen, is er geen weerstand, maar alleen steun. En er zijn gelukkig genoeg mensen die ook dromen. Die zich misschien nu nog laten tegenhouden door hun angst, maar die jou al wel steunen. Die willen dat jij slaagt, zodat ze voor zichzelf kunnen zeggen dat het mogelijk is en dat hun eigen droom misschien ook wel uit kan komen.
Blijf geloven in jezelf en in je droom en elke dag kom je er weer een stap dichter bij.
